YOUNGBLOOD to ponadczasowy młodzieżowy kultowiec skrojony według modnych w latach 80-ych wzorców rodem z serii ROCKY i KARATE KID.
Jest to również jedyny powszechnie znany obraz telewizyjnego wyrobnika Petera Markle'a. Mimo, iż film powstał w roku 1986 (i był bardzo popularny w dobrze pamiętanej przeze mnie erze bumu VHS) prawie nie zestarzał przez co może nadal cieszyć pokolenie o niebo młodsze niźli tylko dzisiejszych 30-latków.

Duża w tym zasługa ponadczasowej (acz sztampowej) fabuły, sprawnie prowadzonej narracji i wiarygodnych bohaterów odtwarzanych przez jedne z największych młodocianych aktorskich sław drugiej połowy lat 80-ych. Na ekranie zobaczymy tu bowiem ślicznego i wdzięcznego Roba Lowe'a, (jak zwykle magnetyzującego) Patricka Swayze, sympatyczną Cynthię Gibb oraz (wówczas intensywnie wspinającego się ku wielkiej sławie) Keanu Reeves'a.
Na deser dostajemy też charakterystyczne i dobre drugoplanowe kreacje Eda Lautera (w roli trenera), Jima Youngsa (jako kochającego i surowego starszego brata głównego bohatera) oraz Fionulli Flanagan (w zabawnej kreacji rządnej erotycznych przygód właścicielki stancji).

YOUNGBLOOD to kino w zgrabny sposób opowiada o sportowych emocjach i młodzieńczych ambicjach oraz o pierwszych miłościach. Markle w umiejętny sposób dawkuje nam swoistą zadziorność wymieszaną ze szczyptą wzruszeń.

Wielbiciele ekranowych podtekstów mają tutaj również sporo do odkrycia. nie sposób nie zauważyć wręcz homoerotycznej fascynacji reżysera ciałem Roba Lowe'a oraz wszelakimi kontekstami hokejowej rywalizacji. Również w przyjacielskiej relacji Dean- Derek czuć pewne podskórne (niemal seksualne) napięcie.
Są to jednak swoiste półcienie, które w żaden sposób nie pozwalają klasyfikować filmu YOUNGBLOOD jako obrazu ze sprytnie przemyconymi wątkami homoseksualnymi (to udało się w owym czasie choćby w pamiętnych horrorach CHRISTINE i KOSZMAR Z ULICY WIĄZÓW 2: ZEMSTA FREDDY'EGO).

YOUNGBLOOD to film skrojony z wdziękiem i będący jednym ze sztandarowych wzorców kina popularnego lat 80-ych XX wieku. Na uwagę zasługuje tu dobre aktorstwo, sprawna realizacja, wiarygodni bohaterowie i kilka stylowych ujęć (z historycznym openingiem na czele). Koneserów filmowych przebojów zapewne ucieszy również przewodni i promujący obraz hit "Stand In The fire", który po dziś dzień pojawia się na antenach rozgłośni radiowych.